شکل جهان

کیهان شناسی - افراطی

انحنای فضا.

هر ناظری در جهان، جهان قابل مشاهده اطراف خود را به صورت یک کره در حال انبساط به قطر 93 سال نوری می بیند. این برای هر ناظری حتی برای کسانی که خارج از جهان قابل مشاهده ما هستند صادق است. آنچه ما می بینیم و آنها می بینند یکسان است، یک کره در حال انبساط به قطر 93 سال نوری.


جهان قابل مشاهده


با فرض همسانگرد بودن جهان، فاصله تا لبه جهان قابل مشاهده تقریباً در هر جهت یکسان است. یعنی جهان قابل مشاهده دارای یک حجم کروی (یک توپ) است که در مرکز ناظر قرار دارد. هر مکانی در کیهان، جهان قابل مشاهده مخصوص به خود را دارد، که ممکن است با جهان مرکز زمین همپوشانی داشته باشد یا نباشد...

بنابراین شعاع جهان قابل مشاهده حدود 46.5 میلیارد سال نوری و قطر آن حدود 28.5 گیگاپارسک (93 میلیارد سال نوری ...) تخمین زده می شود.


Wikipedia, Observable Universe, 2020


جهان قابل مشاهده یک کره است. این امر اخیراً شناخته شده بود، اما 1400 سال قبل از کشف آن در قرآن به تصویر کشیده شده است.


Quran 55:33

ای جامعه جن و انس! اگر می توانید از قطرهای آسمان و زمین فرار کنید، پیش بروید و فرار کنید. اما شما جز با اجازه فرار نخواهید کرد.


٣٣ يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ


«اکتر أَقْطَارِ» به معنای قطرها است. اما قطر کاملاً ویژگی دایره ها یا کره ها است. از آنجایی که زمین و آسمان دارای قطرهایی هستند، از نظر قرآن زمین و جهان قابل مشاهده کره هستند. انسان روی زمین و جن در آسمان، جهان قابل مشاهده را به صورت یک کره می بینند.

چگونه یک مرد بی سواد که 1400 سال پیش می زیسته می تواند بفهمد که جهان قابل مشاهده یک کره است؟

ناظران در همه جا خواص یکسانی را برای جهان مشاهده می کنند.


اصل کیهان شناسی

اصل کیهان‌شناسی معمولاً به‌طور رسمی به این صورت بیان می‌شود: «با مشاهده در مقیاس کافی بزرگ، ویژگی‌های جهان برای همه ناظران یکسان است». این به این بیانیه به شدت فلسفی می رسد که بخشی از جهان را که می توانیم ببینیم نمونه عادلانه ای است و قوانین فیزیکی یکسانی در سراسر جهان اعمال می شود. در اصل، این به یک معنا می گوید که جهان قابل شناخت است و با دانشمندان عادلانه بازی می کند.


Wikipedia, Cosmological Principle, 2020


" در مقیاس به اندازه کافی بزرگ، خواص جهان برای همه ناظران یکسان است " این اخیرا شناخته شده بود، اما این موضوع 1400 سال قبل از کشف در قرآن به تصویر کشیده شده است.


Quran 79:27-28

ساختن تو دشوارتر است یا بهشت؟ او آن را ساخت. ضخامتش را بالا برد و مساوی کرد.


٢٧ أَأَنْتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا

٢٨ رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا


" او ضخامت آن را افزایش داد " امروز می دانیم که این درست است زیرا جهان در حال انبساط است (شعاع جهان قابل مشاهده در حال افزایش است).

«سَوَا سَوَّا» به معنای برابر شده است. «و مساوی کرد» یعنی ضخامت را برای همه ناظران مساوی کرد. امروزه می دانیم که این درست است زیرا همه ناظران شعاع یکسانی را می بینند. (اگر زمین صاف و آسمان گنبدی بود، همانطور که برخی از شکاکان ادعا می کنند، ارتفاع در مرکز بزرگتر از ارتفاع در لبه ها بود، بنابراین ناظران ضخامت یکسانی را نمی دیدند.)

چگونه یک مرد بی سواد که 1400 سال پیش می زیسته می توانسته است همه ناظران شعاع مساوی ببینند؟

ما قبلاً می دانیم که همه سیارات به مکان های مشابهی در مدار مربوطه خود باز می گردند. این تایید شده است اما ویژگی دیگری نیز در جهان هستی وجود دارد که در حال تحقیق است و آن اینکه اگر در مسیر مستقیم در کیهان ادامه دهید، در نهایت از پشت نزدیک می شوید و به جایی می رسید که ابتدا شروع کرده اید. بستگی به انحنا و توپولوژی جهان (نحوه اتصال آن) دارد.


شکل کیهان

اکنون مقاله جدید ما که در Nature Astronomy منتشر شده است، به نتیجه ای رسیده است که در صورت تایید، ممکن است بحرانی در کیهان شناسی ایجاد کند. ما نشان می دهیم که شکل جهان ممکن است در واقع خمیده باشد تا مسطح، همانطور که قبلا تصور می شد - با احتمال بزرگتر از 99٪. در یک جهان منحنی، مهم نیست که در کدام جهت حرکت کنید، در نهایت به نقطه شروع خواهید رسید - درست مانند یک کره. اگرچه جهان دارای چهار بعد از جمله زمان است.


Phys.org, Shape of the universe: study could force us to rethink everything we know about the cosmos, 2019


" مهم نیست در کدام جهت سفر کنید، به نقطه شروع خواهید رسید - درست مانند یک کره. " این همچنین نشان می دهد که جهان حداقل 250 برابر بزرگتر از جهان قابل مشاهده است. این اخیراً شناخته شده بود، اما قبل از کشف آن در قرآن 1400 به تصویر کشیده شد.


Quran 86:11

و آسمانی که برمی گردد


١١ وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ


«الراجة الرَّجْعِ» به معنای بازگشت به همان مکان است. ما قبلاً می دانیم که همه سیارات در مدارهای مربوطه خود به یک مکان باز می گردند، اما امروزه می دانیم که اگر این در مقیاس بزرگتر نیز صادق باشد، این بدان معناست که جهان بسته و محدود است. این امر اخیراً شناخته شده بود، اما 1400 سال قبل از کشف آن در قرآن به تصویر کشیده شده است. هم جن و هم انسان نمی توانند از قطرات آسمان و زمین فرار کنند، این یعنی خروجی نیست. پس از نظر قرآن جهان بسته و متناهی است. هیچ اشتباهی در قرآن وجود ندارد.

چگونه یک مرد بی سواد که 1400 سال پیش زندگی می کرد، می توانست شما را به مکان اصلی خود در فضا بازگرداند؟

(کتاب مقدس می گوید که آسمان "سخت است مانند آینه ای از برنز ریخته گری" ایوب 37:18 . بنابراین کتاب مقدس بر جهان ایستا اصرار دارد. در واقع اشتباه معروف آلبرت انیشتین، ثابت کیهانی، توضیح جهان ایستا بود. زمانی که هیچ مدرک علمی برای حمایت از این ادعا وجود نداشت، انیشتین به کتاب مقدس از شک و تردید بهره مند شد و به دنبال یک جهان ایستا، بدون انبساط بدون انقباض رفت. ثابت کرد و آن را بزرگ‌ترین اشتباه حرفه‌ای خود خواند .

می توانید کپی، جایگذاری و به اشتراک بگذارید...

بدون حق چاپ بازدیدکنندگان

  Android

Home    Telegram    Email

بازدید کنندگان
Free Website Hit Counter



  لطفا به اشتراک بگذارید:   

HTML Code Creator